Door: xynyx | Datum: 14-10-2009 | Laatst gewijzigd: 14-10-2009 | Gezondheid

Door Guido

William Engdahl is auteur en onderzoeksjournalist die voor menig opzienbarend artikel en boek heeft gezorgd. Ook het onderstaande artikel krijgt opnieuw deze kwalificatie; het ongeloof over de strekking van dit artikel is groot; ik denk dat jij daar net zo over zult denken. Het bevestigt opnieuw de hefigheid van de vaccinaties die eraan zitten te komen. Het is nu al zo, dat dit soort zaken niet eens meer officieel worden ontkend..!

En de vooringenomenheid van de gezondheidsautoriteiten, dat zij ‘goed’ bezig zijn, maakt deze zaak natuurlijk alleen maar intenser. 

Gezien de strekking van dit artikel, heb ik besloten onder dit artikel ook de verzamelde reacties van ene  ’+++++++’ te plaatsen.
Deze man of vrouw reageerde op DIT artikel over nano-chips in vaccinaties hier op WantToKnow en liet doorschemeren werkzaam te zijn in deze industrie. Ontraceerbaar als hij/zij is, lijken toch de uitspraken van deze man/vrouw volledig in lijn met het artikel van Engdahl. Waar Engdahl echter spreekt over nano-deeltjes, vertelt deze meneer of mevrouw ‘Plussen’.. over nano-chips. 

De schrijver van dit artikel William Engdahl, is ook auteur van het onthullende boek 'Seeds of destruction'.

De auteur schreef een boek over de praktijken van ’s werelds grootste voedselzaadhandelaren, waaronder de firma Monsanto. (Dit boek ‘Seeds of Destruction’ wordt HIER besproken op WantToKnow.) William Engdahl kan niet worden verweten dat hij over 1-nacht-ijs gaat; zijn onderzoeken en uitspraken zijn gebaseerd op gedegen onderzoek.

Nano-chips, nano-(ro)bots zijn dus electronische circuits, die net zo klein zijn als de nano-deeltjes, waarover hier gesproken wordt door Engdahl.. Electronische chips, die in staat zijn gegevens door te seinen van de omgeving/het lichaam waar ze in geplaatst zijn.

Trek je eigen conclusies, zoals altijd. Hopelijk mag het beeld dat ontstaat na  het lezen van beide artikelen ertoe bijdragen, dat jij en de mensen om je heen zich nog bewuster worden van de krankzinnigheid waarmee de varkensgriepvaccinaties worden gepromoot.  

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nano Deeltjes worden gebruikt in ongetest H1N1 Varkensgriep vaccinaties

(deel III van de serie: “Het zijn de vaccinaties , slimmerik!”)

Door F. William Engdahl
vertaling Guido Jonkers / WantToKnow.nl

Vaccins, die door de betreffende verantwoordelijke overheidsautoriteiten zijn goedgekeurd als gebruik tegen het H1N1-griepvirus, blijken nano-deeltjes te bevatten. Vaccinfabrikanten blijken te experimenteren met deze nano-deeltjes om vaccinaties voor meerdere jaren een soort ‘turbo-lading’  te geven. Naar nu blijkt zitten er in vaccins die goedgekeurd zijn door Duitsland en andere Europese landen nano-deeltjes die gezonde menselijke cellen aan kunnen vallen en zelfs dodelijk kunnen zijn.

Nano-deeltjes van poly-acrylaat, gezien door een electronenmicroscoop.

In een artikel uit 2007 in het medische tijdschrift Nature Biotechnology, kondigen onderzoekers van de Ecole Polytechnique Fédérale de Lausanne (EFPL) aan dat zij ‘een nano-deeltje hadden ontwikkeld dat in staat is om vaccins efficiënter in het lichaam te laten werken, waardoor minder bijwerkingen zouden optreden, tegen een fractie van de kosten van de huidige vaccinatie-technologieën.

Het artikel maakte melding van de effecten van hun doorbraak: ‘Met een formaat van slechts 25 nanometer, zijn deze deeltjes zó klein, dat ze in staat zijn, ná geïnjecteerd te zijn in een menselijke of dierlijk lichaam, dóór de buitencellulaire matrix van de huid te dringen, en een verbinding kunnen maken met de lymphklieren.

Hierdoor bereiken zij een concentratie van DC’s, die duizenden keren groter is dan de huid. De immuunreactie kan daardoor extreem sterk en effectief zijn. (1)

Er is echter een klein (!) probleem met vaccins die nano-deeltjes bevatten: ze kunnen dodelijk zijn of op zijn minst ernstige, onherstelbare gezondheidsschade toebrengen. Nano-deeltjes, die door de massamedia gepromoot worden als een revolutionaire nieuwe, wetenschappelijke doorbraak, zijn deeltjes die nog veel kleiner zijn dan de dodelijke asbestdeeltjes, die de afgelopen tientallen jaren ernstige longschade veroorzaakten en vele doden tot gevolg hadden, voordat het asbest verboden werd.

Deeltjes ter grote van een nano-meter (0,000000001 meter = 1 honderd miljoenste meter) smelten samen met de membranen van onze lichaamscellen en, zo blijkt uit recente studies uit China en Japan, zijn, zodra ze in het lichaam komen, continue in de weer om cellen te vernietigen. En wanneer ze in interactie komen met de lichaamscellen is het dus ten enemale onmogelijk meer om ze nog te verwijderen.

De moderne medische wetenschap noemt dit fenomeen eufemistisch, een continue infectueuze reactie. En sinds het asbestschandaal is komen vast te staan dat deeltjes vanaf een miljoenste meter, door hun enorme aantrekkingskracht, alle cellen kunnen penetreren, en daarbij alles vernietigen waarmee ze in contact komen. Nano-deeltjes zijn dan ook veruit kleiner dan asbestdeeltjes.

Beijing tests bevestigen de dodelijke effecten op mensen.

Het feit dat de WHO, het Europese Evaluatie Centrum voor Medicijnen, het Duitse Robert Koch Instituut en andere gezondheidsautoriteiten vandaag willen toestaan dat de bevolking met vaccins wordt geinjecteerd met grotendeels ongetestte vaccins, die nano-deeltjes bevatten, zegt méér over de krachtige pharma-lobby in de Europese politiek, dan over de geestelijke gezondheid en morele integriteit van de wetsdienaars die verantwoordelijk zijn voor de gezondheid van diezelfde bevolking.

Het Septembernummer van het gerespecteerde European Respitatory (ademhaling) Journal plaatst een artikel waarin een onderzoek, (een peer-review een zg. toetsing door collega’s) wordt aangehaald, dat is getiteld: “Blootstelling aan nano-deeltjes wordt gerelateerd aan pleurale effusie (het doorlekken van lichaamsvocht in de longen), pulmonary fibrose (fatale longziekte) en granuloma (huidziekte)”.

Het artikel beschrijft de resultaten van tests die in 2008 zijn uitgevoerd in het elitaire ziekenhuis Beijing Chaoyang in China onder 7 jonge vrouwen tussen 18 en 47 jaar. Alle 7 vrouwen waren blootgesteld aan nano-deeltjes gedurende 5 tot 13 maanden op hun normale werkplek. Allen werden ze in dit ziekenhuis behandeld  voor kortademigheid en vocht in de longen (pleurale eufusie). Sommigen hadden ook overmatige vochtplekken áchter de longen, wat het ademhalen ernstig bemoeilijkte.

Beijing Chaoyang Ziekenhuis

Geen van de 7 vrouwen rookte of konden worden toegeschreven tot een andere specifieke groep. De doktoren in dit ziekenhuis deden tests op alle mogelijke oorzaken van de symptomen en zij kwamen uiteindelijk tot de gemeenschappelijk conclusie dat de gemeenschappelijk oorzaak van hun ademhalingsproblemen zijn oorzaak vond in de blootstelling van deze vrouwen aan de nano-deeltjes in de fabriek waar zij werkten. Zij waren specifiek blootgesteld geweest aan poly-acrylaat nano-deeltjes.

De tests wezen uit dat deze nano-deeltjes een ‘super-ineenstorting’ hadden veroorzaakt bij de patiënten. Ondanks alle heroïsche inspanningen van de artsen, stierven in korte tijd 2 van de 7 vrouwen aan longcomplicaties. (2) 

In hun uiteindelijk rapport concludeerde de wetenschappelijke artsen iets zo alarmerends, dat ik het noodzakelijk vind om deze conclusie hier volledig aan te halen:“De volgende tests zijn uitgevoerd: immunologisch onderzoek, bacteriologische tests, virologische en tumorherkenners zijn gebruikt, bronchoscopy, interne thoracoscopy en video opnamen van thoracale chirurgie zijn gemaakt. Poly-acrylaat nano-deeltjes werden gevonden op de werkplek van de vrouwen.

Pathologisch onderzoek van het longweefsel van de overleden vrouwen laat non-specifieke (niet te duiden) long-ontstekingen zien en longfibrose, naast buitenlichamelijke granuloma’s van de longen. Door het gebruik van een elektronenmicroscoop, konden nano-deeltjes worden geobserveerd die zich in de longcellen bevonden, alsook in het vloeibare deel van de longcellen.
Maar ook werden deze nano-deeltjes gevonden in de borstvloeistof. Deze gevallen baren ernstige zorgen over de gevolgen van langdurige blootstelling aan sommige nano-deeltjes; zonder beschermende maatregelen kan deze blootstelling gerelateerd worden aan ernstige schade aan de menselijke longen” (3)

Op dit moment tonen studies van dierproeven en nabootsingsonderzoeken aan, dat nano-deeltjes verantwoordelijk zijn voor longschade en andere vergiftigende processen in dieren. Maar de schadelijkheid van deze deeltjes op mensen, veroorzaakt door deze nano-deeltjes, was, vóór deze Beijing-studies nog niet uitgevoerd.

Deze Beijing Chaoyang Hospital study heeft nu onomstotelijk aangetoont dat nano-deeltjes longschade veroorzaken in mensen, evenals andere vergiftige processen in werking stellen, óók in het menselijke lichaam. 

Op dit moment bevatten 2 van de goedgekeurde vaccins, die via massa-distributie verspreid worden in Duitsland en in andere landen, deze nano-deeltjes. Het is onomstotelijk duidelijk dat de verantwoordelijke volksgezondheidsautoriteiten en epidemiologische experts een onmiddellijke stopzetting van de distributie van deze vaccins met nano-deeltjes dienen te verordonneren. Anders kan hun gedrag als niet anders worden beschouwd als criminele onachtzaamheid.

Hopelijk zullen de verantwoordelijke autoriteiten op tijd reageren om een menselijke gezondheidscatastrofe af te wenden van een omvang, die vele malen erger is dan het worst-case-scenario wat ons wordt voorgehouden met betrekking tot de varkensgriep.

F. William Engdahl

(auteur van Full Spectrum Dominance: Totalitarian Democracy in the New World Order).

Hij kan worden bereikt via zijn website. Hier.   En hier vind je meer artikelen van zijn hand.

Notes: 

1 EPFL, Bioengineering researchers from the EPFL in Lausanne, Switzerland, have developed and patented a nanoparticle that can deliver vaccines more effectively, with fewer side effects, and at a fraction of the cost of current vaccine technologies, accessed in www.azonano.com/nanotechnology%20news.asp?catid=13.

2  Song Y, Li X, Du X, Exposure to nanoparticles is related to pleural effusion, pulmonary fibrosis and granuloma , European Respiratory Journal, 9/2009, 34(3): 559-567.

3 Ibid.F. William Engdahl is a frequent contributor to Global Research.  Global Research Articles by F. William Engdahl

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De reacties van +++++++

 

De reacties van ++++++ verschenen vanaf 13 September 2009 onder het genoemde artikel over de nano-chips. HIER

“Guido doe er mee wat je wilt. Kun je de stukjes niet combineren tot een leesbaar geheel ? Ik ben een wetenschapper geen schrijver.

Nasale vaccinatie, met een spray, rechtstreeks in de slijmvliesstreek in het hoofd.

De nano-chips worden gemaakt van geleidende polymeren op moleculair niveau. Dat is wat lastig uit te leggen en dat ga ik ook niet doen.
Wat ik wel wil zeggen is dat het bijkomende voordeel van de geleidende polymeren (bijv. poly-acrylaat GJ) is dat ze haast niet te detecteren zijn zonder specialistische apparatuur. Ze zijn ook oraal in te nemen en worden dan in de maagwand of de wand van de dunne darm opgenomen.

Helaas is dan moeilijker te controleren waar de chips zitten en heb je zwaardere apparatuur nodig om ze uit te lezen. In de rechter schouder wil nog het best; toevallig een plek waar ook vaak de griep prik word gezet..! 
Ik heb zelf aan de ontwikkeling van nano chips gewerkt. Iedereen zal hem krijgen of je nu wilt of niet.

Het grote manco van elektronica op deze schaal is wel de gevoeligheid voor elektro magnetische pulsen (EMP). Met andere woorden: met een EMP kun je dus je chip vernietigen. Geleidende polymeren zijn echter met normale RFID-scanners niet te vinden, want de techniek er achter is wezenlijk anders. RFID-nano-chips op basis van geleidende polymeren zijn ook makkelijk te gebruiken in bijv. de fabricage van kartonnen verpakkingen of zelfs in verf om te kunnen scannen wat voor product het is.

Dat het gemengd kan worden in vaccinaties kan ik helaas niet ontkennen. Het is ook een van de product kenmerken van deze RFID-nano-chips.

Even wat punten dus als kenmerk voor deze chips:

• niet te detecteren met normale rfid scanner
• mengbaar in vloeistoffen
• oxideert niet
• hecht zich in maag / darm wand
• minder vermogen nodig om nieuwe RFID uit te lezen.

Ik ben bij de ontwikkeling betrokken geweest en schaam me diep sinds ik door heb wat het werkelijke doel is. Het is inderdaad 2 voor 12.

RFID-nano-chips.  (Radio Frequentie ID (Identity ))

Nieuwe of oude chips kunnen alleen uitgelezen worden als je mbv een elektromagnetisch veld een spanning in de chip opwekt waardoor deze zijn informatie vrijgeeft / uitzendt. Door de nano-schaalgrootte zijn ze niet zomaar te ontdekken. De nano rfid is het begin.

Elke RFID is in het begin blanco alleen een standaard code, waar op zich niet zoveel mis mee is. Echter als je je bankpas gebruikt en men is in staat de RFID-code ook aan je bankpas te koppelen, of ook aan de andere persoonlijke passen, enzovoort

3 RFID-chips op een vingertop. Gruis, meer lijkt het niet.

Je hoeft daardoor dus niet de RFID-code gelijk aan de persoon te koppelen, deze code wordt later automatisch gekoppeld, omdat hij dus regelmatig uitgelezen gaat worden. Tevens word hij straks gekoppeld aan het nieuwe reisdocument die ook van biometrische gegevens voorzien wordt.

Het enige probleem voor nu is de toediening van de chip, via de voeding kan, maar is lastig omdat de chip dan met meer vermogen uitgelezen moet worden. Via injectie gaat dit prima: ze kunnen dan de goede plaats bepalen. Net onder de huid; dus subcutaan of intramusculair.

De huidige ontwikkeling is nanobots op basis van geleidende polymeren, het toedieningsprobleem is dan opgelost. De nanobots kunnen zich zelf reproduceren en zoeken zelf de juiste plek in je lichaam op. Dit is relatief makkelijk te regelen door de nanobots te laten zoeken naar een bepaalde lichaamstemperatuur en bij levende personen zullen ze dan niet te diep onder de huid gaan zitten op ca. 34 graden.

En als een persoon overlijdt, zullen de nanobots altijd naar het 34 graden gebied trekken en dus uiteindelijk midden in het overleden lichaam terecht komen zodat ze ook dan moeilijk te detecteren zijn. De nanobots zijn veel makkelijker te verspreiden, omdat ze het meeste werk zelf doen en zichzelf kunnen reproduceren. Ze kunnen toegediend worden via injecties voeding vocht enz.

Maar ook door lichamelijk contact met een besmet persoon. Uiteindelijk kun je dan niet aan de nanobots ontkomen om dat je vanzelf besmet wordt. De codes van de nanobots zijn uit te lezen door dezelfde scanners, die ook de -op geleidende polymeren gebaseerde- rfid chips kunnen scannen, dus ook die techniek hoeft niet meer gewijzigd te worden.

Nogmaals ik ben geen schrijver en probeer de informatie zo duidelijk mogelijk te verspreiden, zonder mij zelf in gevaar te brengen. Mailen gaat moeilijk worden Guido, maar ik doe wat ik kan.

Ik zou je graag rondleiden door mijn lab, nano bots laten zien en de prototypes van de huidige. Let wel: het woord ‘nano’ zegt niks over de techniek; het zegt alleen wat over de schaalgrootte. Nano-buisjes van carbon heten alleen zo door de schaalgrootte

De techniek is niks mis mee , alleen het gebruik er achter, een nanobot zou je kunnen programmeren om foute cellen te verwijderen, maar ook om een geschikte plaats in je lichaam te zoeken om, uitte zenden of te vermeerderen, je zegt het maar. Even nog de chronologische volgorde der dingen.

• Nano-RFID-chips zijn er al die ontwikkeling is klaar..
• Nano-RFID-chips moet je toedienen dit gaat niet van zelf .
• RFID-chips kun je niet uitlezen met een wifi router
• Nano-RFID-chips zijn uit te schakelen met een EMP zoals eigenlijk alle elektronica tenzij beschermt met een Kooi van Faraday .

De nabije toekomst .

Een nano-bot bedoeld om rode bloedcellen te schonen. Kijk naar de grootte van de rode bloedplaatjes.

De nanobots zijn nu al klaar en kunnen zichzelf verspreiden De nanobots kunnen ingezet worden voor verschillende taken. De nanobots met een RFID-functie bestaan dus ook al. Deze kunnen zichzelf ook reproduceren. Dit is de volgorde; de nanobots hebben dus als doel iedereen die niet gechipt wil worden te chippen. Volledig automatisch en anoniem. Via injecties of voeding of je partner , enz,

Guido kun je er niet een compleet verhaal van maken, Ik kan je niet mailen dat is veel te makkelijk te traceren. Je denkt toch niet dat ik via mijn eigen IP-adres dit kan doen. Guido kan dit bevestigen als hij het even aan de webmaster vraagt. (Klopt! GJ)

Verder over mijn persoon, ik schrijf hier mijn stukjes via anonieme proxyservers, En informatie op site’s als deze kan altijd ontkent worden als zijnde niet betrouwbaar, enz
En nogmaals zoals ieder kan zien ben ik geen schrijver. Ik kan tevens over het productie proces ook geen verdere informatie verspreiden. Omdat ik mezelf en de firma waarvoor ik werk niet in diskrediet kan brengen, om genoemde redenen.

Het is dus een vrij specialistisch vakgebied. En je weet hoe klokkenluiders eindigen in Nederland. Ook heb ik een  gezin, en die moeten ook eten. En wat denk je van de studie en de kamers die ik voor hen betaal. En dan heb je ook nog de opdrachtgevers  Dus wat zou je doen als je in mijn schoenen stond ?

Mijn naam is onbekend en de gemeenschap zal mijn naam nooit weten. Guido als mijn rol uitkomt is mijn leven serieus in gevaar dus ik hou het even zo, om deze manier kan ik redelijk anoniem reageren.
Ik moet vluchten, ze zijn al onderweg. Ik weet te veel, die nano-chips zullen ons inhalen en uiteindelijk vernietigen.

Bron: WantToKnow.nl