Inloggen

Wachtwoord vergeten? Klik hier >
Kinderen als commercieel doelwit

Door: Yvom | Datum: 25-03-2010 | Laatst gewijzigd: 25-03-2010 | Nieuws  

Door Sarah Morton

‘Uw kindje is de hele dag bezig met spelen, ontdekken en zich ontwikkelen. Daarom heeft het ’s nachts voldoende rust nodig’, luidt een voorlichting, begeleid door een filmpje van een aandoenlijke dreumes die (inderdaad) op ontdekking is en even later heerlijk ligt te slapen. Wat bij nader inzien geen voorlichting is, maar een advertentie voor luiers. Niet zomaar luiers, maar luiers die droog blijven als het kindje heeft geplast en supercomfortabel zitten. Je schaadt de ontwikkeling van je kindje als je dit product niet aanschaft!, zegt de adverteerder indirect. Ja, je leest het goed.

Een weinig ervaren, onzekere ouder kan zich van de wijs laten brengen. De werkelijke voordelen van deze luiers zijn voor de fabrikant. Doordat de luier droog blijft, voelt het kind niets en wordt het veel later zindelijk. Steeds meer kinderen moeten overdag nog verschoond worden als ze in de kleutergroep zitten. Een extra belasting voor zowel school als kind. Dit is nog maar een tipje van de sluier hoe we tot consumptieslaven worden gemaakt.

Fopspenen, het lijkt zo plausibel. Het zou een kind een gevoel van geborgenheid geven die doet denken aan de tepel van mama. Maar wat gebeurt er? Het ding wordt gebruikt om het huilen te smoren. In plaats van dat een kind getroost wordt, krijgt het een zoethoudertje. Zo leert het dat je iets in je mond moet stoppen als je je rot voelt, in plaats van je gevoel te uiten en delen. De basis voor emotie-eten. Wat in de latere kindertijd gevoed wordt door een snoepje als een kind gevallen is. Om maar zo snel mogelijk van dat gehuil af te zijn. (Ook aan emotie-eters verdient de industrie weer schandalig.) De fopspeen als vervanger van menselijk contact. Lang na de zuigelingfase, krijgt het kind de fopspeen als het lastig is. Een kant-en-klare oplossing voor slaapproblemen, verveling, aandacht vragen. Voor alles schijnt zo’n oplossing te zijn.

Witbrood waar bruin in zit, voor wie het wil geloven. De meeste kinderen eten grotendeels wat de pot schaft, zolang je geen (ongezonde) alternatieven aanbiedt. Gaan de fabrieken eerst alle granen eruit halen en er daarna weer iets van in stoppen. Wie kan het nog volgen? Mijn zusje heeft dit brood een tijd gegeten. Totdat mijn vader er de onzin van inzag. Nu eet ze hetzelfde brood als iedereen bij mijn vader thuis. Niet eens gewoon bruinbrood, maar speltbrood! Dat gaat prima. En dat zegt wat, want ze is een lastige eter.

Reclames doen je geloven dat problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen en het leven veel mooier, kleurrijker en opwindender wordt als je maar koopt, koopt en koopt. Op TV-zenders voor kinderen zien we grappige speeltjes van bekende films en programma’s, om kinderen naar Fastfoodketens te lokken. Een filmpje van stoere hippe kinderen op een skateboard. Het filmpje prijst echter geen skateboarden aan, maar snoep! Het laat ons bewust verkeerde verbanden leggen. Hoewel kinderen wel actief worden van al die suikers en kleurstoffen. Hyperactief.

Veel kinderen moeten het juiste merk kleding dragen om ‘erbij te horen’. En dat begint al op de basisschool! Ook moeten ze de mode op andere manieren gehoorzamen. (’Omdat we het waard zijn’.) In lichaamsverzorging, gewicht, mobieltjes.

Ook ouders moeten hip zijn. Een ouderwetse moeder die de eendjes gaat voeren of een vader die met zijn zoontje gaat vliegeren, is niet van deze tijd. Nee, kinderen moeten zo min mogelijk tijd en moeite kosten. Een van de meest extreme hulpmiddelen is nog de buggy. Het is allang niet meer bedoeld voor als een kind moe is van het lopen of als je een drukke weg moet oversteken. Nee, je hebt stoere en ultraluxe modellen en de meeste zijn voor ‘jarenlang en intensief gebruik’. Hoelang duurt het nog voordat er buggy’s met wielaandrijving komen?

Tevreden ouders = tevreden fabrikanten. Dit oogverblindende win-winmodel heeft het niet over de kinderen zelf, die volgens een Brits onderzoek gemiddeld twee uur per dag in een buggy doorbrengen. Op die manier verdienen fabrikanten over de ruggen van kinderen en misschien is er nog iets duisterders gaande: Kinderen die al jong leren zich te schikken, zullen ook als volwassene zich meer aanpassen. Weer een systeemslaaf erbij.

Bron: Zielenknijper.nl

Laatste artikelen

Child Sacrifice and Trafficking in Holland, and Abroad: An Eyewitness Comes Forward and Names her Torturers
  Child Sacrifice and Trafficking in Holland, and Abroad: An Eyewitness Comes Forward and Names her Torturers Posted on May... meer >

Psychiatriebijbel dient vooral farmaceutische industrie
Psychiatriebijbel dient vooral farmaceutische industrie De psychiatriebijbel en de ziektereligie die ermee wordt verspreid di... meer >

Wetenschap beperkt door (onjuiste) vooronderstellingen? (video)
'Beoefening van wetenschap wordt beperkt door aannames' (video) donderdag, 21 maart 2013      Veel onderzoekers ne... meer >