Door: xynyx | Datum: 17-10-2009 | Laatst gewijzigd: 18-10-2009 | Gezondheid

Vaccins, die door de betreffende verantwoordelijke overheidsautoriteiten zijn goedgekeurd als gebruik tegen het H1N1-griepvirus, blijken nano-deeltjes te bevatten. Vaccinfabrikanten blijken te experimenteren met deze nano-deeltjes om vaccinaties voor meerdere jaren een soort ‘turbo-lading’  te geven. Naar nu blijkt zitten er in vaccins die goedgekeurd zijn door Duitsland en andere Europese landen nano-deeltjes die gezonde menselijke cellen aan kunnen vallen en zelfs dodelijk kunnen zijn.

(deel III van de serie: “Het zijn de vaccinaties , slimmerik!”)

Door F. William Engdahl
vertaling Guido Jonkers / WantToKnow.nl

Nano-deeltjes van poly-acrylaat, gezien door een electronenmicroscoop.

In een artikel uit 2007 in het medische tijdschrift Nature Biotechnology, kondigen onderzoekers van de Ecole Polytechnique Fédérale de Lausanne (EFPL) aan dat zij ‘een nano-deeltje hadden ontwikkeld dat in staat is om vaccins efficiënter in het lichaam te laten werken, waardoor minder bijwerkingen zouden optreden, tegen een fractie van de kosten van de huidige vaccinatie-technologieën.

Het artikel maakte melding van de effecten van hun doorbraak: ‘Met een formaat van slechts 25 nanometer, zijn deze deeltjes zó klein, dat ze in staat zijn, ná geïnjecteerd te zijn in een menselijke of dierlijk lichaam, dóór de buitencellulaire matrix van de huid te dringen, en een verbinding kunnen maken met de lymphklieren.

Hierdoor bereiken zij een concentratie van DC’s, die duizenden keren groter is dan de huid. De immuunreactie kan daardoor extreem sterk en effectief zijn. (1)

Er is echter een klein (!) probleem met vaccins die nano-deeltjes bevatten: ze kunnen dodelijk zijn of op zijn minst ernstige, onherstelbare gezondheidsschade toebrengen. Nano-deeltjes, die door de massamedia gepromoot worden als een revolutionaire nieuwe, wetenschappelijke doorbraak, zijn deeltjes die nog veel kleiner zijn dan de dodelijke asbestdeeltjes, die de afgelopen tientallen jaren ernstige longschade veroorzaakten en vele doden tot gevolg hadden, voordat het asbest verboden werd.

Deeltjes ter grote van een nano-meter (0,000000001 meter = 1 honderd miljoenste meter) smelten samen met de membranen van onze lichaamscellen en, zo blijkt uit recente studies uit China en Japan, zijn, zodra ze in het lichaam komen, continue in de weer om cellen te vernietigen. En wanneer ze in interactie komen met de lichaamscellen is het dus ten enemale onmogelijk meer om ze nog te verwijderen.

De moderne medische wetenschap noemt dit fenomeen eufemistisch, een continue infectueuze reactie. En sinds het asbestschandaal is komen vast te staan dat deeltjes vanaf een miljoenste meter, door hun enorme aantrekkingskracht, alle cellen kunnen penetreren, en daarbij alles vernietigen waarmee ze in contact komen. Nano-deeltjes zijn dan ook veruit kleiner dan asbestdeeltjes.

Beijing tests bevestigen de dodelijke effecten op mensen.

Het feit dat de WHO, het Europese Evaluatie Centrum voor Medicijnen, het Duitse Robert Koch Instituut en andere gezondheidsautoriteiten vandaag willen toestaan dat de bevolking met vaccins wordt geinjecteerd met grotendeels ongetestte vaccins, die nano-deeltjes bevatten, zegt méér over de krachtige pharma-lobby in de Europese politiek, dan over de geestelijke gezondheid en morele integriteit van de wetsdienaars die verantwoordelijk zijn voor de gezondheid van diezelfde bevolking.

Het Septembernummer van het gerespecteerde European Respitatory (ademhaling) Journal plaatst een artikel waarin een onderzoek, (een peer-review een zg. toetsing door collega’s) wordt aangehaald, dat is getiteld: “Blootstelling aan nano-deeltjes wordt gerelateerd aan pleurale effusie (het doorlekken van lichaamsvocht in de longen), pulmonary fibrose (fatale longziekte) en granuloma (huidziekte)”.

Het artikel beschrijft de resultaten van tests die in 2008 zijn uitgevoerd in het elitaire ziekenhuis Beijing Chaoyang in China onder 7 jonge vrouwen tussen 18 en 47 jaar. Alle 7 vrouwen waren blootgesteld aan nano-deeltjes gedurende 5 tot 13 maanden op hun normale werkplek. Allen werden ze in dit ziekenhuis behandeld  voor kortademigheid en vocht in de longen (pleurale eufusie). Sommigen hadden ook overmatige vochtplekken áchter de longen, wat het ademhalen ernstig bemoeilijkte.

Beijing Chaoyang Ziekenhuis

Geen van de 7 vrouwen rookte of konden worden toegeschreven tot een andere specifieke groep. De doktoren in dit ziekenhuis deden tests op alle mogelijke oorzaken van de symptomen en zij kwamen uiteindelijk tot de gemeenschappelijk conclusie dat de gemeenschappelijk oorzaak van hun ademhalingsproblemen zijn oorzaak vond in de blootstelling van deze vrouwen aan de nano-deeltjes in de fabriek waar zij werkten. Zij waren specifiek blootgesteld geweest aan poly-acrylaat nano-deeltjes.

De tests wezen uit dat deze nano-deeltjes een ‘super-ineenstorting’ hadden veroorzaakt bij de patiënten. Ondanks alle heroïsche inspanningen van de artsen, stierven in korte tijd 2 van de 7 vrouwen aan longcomplicaties. (2) 

In hun uiteindelijk rapport concludeerde de wetenschappelijke artsen iets zo alarmerends, dat ik het noodzakelijk vind om deze conclusie hier volledig aan te halen:“De volgende tests zijn uitgevoerd: immunologisch onderzoek, bacteriologische tests, virologische en tumorherkenners zijn gebruikt, bronchoscopy, interne thoracoscopy en video opnamen van thoracale chirurgie zijn gemaakt. Poly-acrylaat nano-deeltjes werden gevonden op de werkplek van de vrouwen.

Pathologisch onderzoek van het longweefsel van de overleden vrouwen laat non-specifieke (niet te duiden) long-ontstekingen zien en longfibrose, naast buitenlichamelijke granuloma’s van de longen. Door het gebruik van een elektronenmicroscoop, konden nano-deeltjes worden geobserveerd die zich in de longcellen bevonden, alsook in het vloeibare deel van de longcellen.
Maar ook werden deze nano-deeltjes gevonden in de borstvloeistof. Deze gevallen baren ernstige zorgen over de gevolgen van langdurige blootstelling aan sommige nano-deeltjes; zonder beschermende maatregelen kan deze blootstelling gerelateerd worden aan ernstige schade aan de menselijke longen” (3)

Op dit moment tonen studies van dierproeven en nabootsingsonderzoeken aan, dat nano-deeltjes verantwoordelijk zijn voor longschade en andere vergiftigende processen in dieren. Maar de schadelijkheid van deze deeltjes op mensen, veroorzaakt door deze nano-deeltjes, was, vóór deze Beijing-studies nog niet uitgevoerd.

Deze Beijing Chaoyang Hospital study heeft nu onomstotelijk aangetoont dat nano-deeltjes longschade veroorzaken in mensen, evenals andere vergiftige processen in werking stellen, óók in het menselijke lichaam. 

Op dit moment bevatten 2 van de goedgekeurde vaccins, die via massa-distributie verspreid worden in Duitsland en in andere landen, deze nano-deeltjes. Het is onomstotelijk duidelijk dat de verantwoordelijke volksgezondheidsautoriteiten en epidemiologische experts een onmiddellijke stopzetting van de distributie van deze vaccins met nano-deeltjes dienen te verordonneren. Anders kan hun gedrag als niet anders worden beschouwd als criminele onachtzaamheid.

Hopelijk zullen de verantwoordelijke autoriteiten op tijd reageren om een menselijke gezondheidscatastrofe af te wenden van een omvang, die vele malen erger is dan het worst-case-scenario wat ons wordt voorgehouden met betrekking tot de varkensgriep.

F. William Engdahl

(auteur van Full Spectrum Dominance: Totalitarian Democracy in the New World Order).

Hij kan worden bereikt via zijn website. Hier.   En hier vind je meer artikelen van zijn hand.

Notes: 

1 EPFL, Bioengineering researchers from the EPFL in Lausanne, Switzerland, have developed and patented a nanoparticle that can deliver vaccines more effectively, with fewer side effects, and at a fraction of the cost of current vaccine technologies, accessed in www.azonano.com/nanotechnology%20news.asp?catid=13.

2  Song Y, Li X, Du X, Exposure to nanoparticles is related to pleural effusion, pulmonary fibrosis and granuloma , European Respiratory Journal, 9/2009, 34(3): 559-567.

3 Ibid.F. William Engdahl is a frequent contributor to Global Research.  Global Research Articles by F. William Engdahl

Bron: wanttoknow.nl